Rivayet o ki küçükken, hadi bize dede çiz demişler. Ben de deve çizmişim. "Yuh deve mi dedik dede dedik!", denince hörgücüne bir dede kondurmuşum. O yaşımda bizim ülkede hâlâ deveye biniyorlar sanıyordum çünkü dedem hacdan polaroidiyle yeni dönmüştü. Neyse, mort etmeden önce mort olmayı öğrenmek gerekir. Bende mortluk te o zamanlardan gelir.  

 

Sonra sonra güzel bir proje gelişti. Temelde insanların kendi kendilerini kontrol edebilmelerini sağlayan yeni-nesil bir aşı projesi. İçinde yerli çip var. Tabii ki yeni-nesil. Aşı olana yanında yine yeni-nesil maske beleşti ki Çinliler çok benzerini yapmışlar. Daha enternasyonel bir yaklaşım. Lokmacı konkordatoma hiç girmiyorum...

 

Mühendis olacakken son anda lisede en sevdiğim ders olan Felsefe'yi yazıp ODTÜ'de okudum. Üstüne biraz Sosyoloji, Kadın Çalışmaları ve Resim. 

 

Sıkı olmayan bir Ferb ve Deniz Göktaş hayranıyım (fanatik sevmiyom ben) ve ortanca hayalim Uykusuz'da çizmek.

 

Yalnız ve güzel ülkeme, felsefe, caz ve edebiyat zaten yapamadığım için "Beni karikatürize etme!" denerek hizmet etme peşindeyim.